ارتزهاي حمايت كننده مچ پا كه هم اكنون در دسترس متخصصين و بيماران قرار دارند، هيچ گونه تأثيري بر حس عمقي افرادي كه پيچ خوردگي هاي راجعه مچ پا را تجربه كرده اند يا افرادي كه به بي ثباتي عملكردي مچ پا مبتلا هستند، ندارند. اين در حالي است كه اختلال حس عمقي ناحيه مچ پا در افراد مبتلا به بي ثباتي عملكردي مچ پا، به عنوان يكي از مشكلات اصلي اين گروه از بيماران مكررا گزارش شده است. به نظر مي رسد كه تعبيه كردن تكنولوژي ارتعاش در ارتزهاي حمايت كننده مچ پا مي تواند گيرنده هاي مكانيكي ناحيه مچ پا را فعال نمايد و بدين ترتيب به مرتفع شدن نقص حس عمقي ناحيه مچ پا و كارايي بهتر ارتز كمك نمايد. در طراحي ارتز ارتعاشي حمايت كننده مچ پا، سه موتور ارتعاشي (يا پيزوالكتريك يا سلونوئيد)، در داخل كيسه هاي كوچكي كه بر لايه دروني ارتز دوخته شده اند قرار داده مي شوند به گونه اي كه محل قرار گيري اين عناصر، سطح درسال مچ پا و درسال – لترال مچ پا خواهد بود و به تقويت سيگنالهاي حسي ناحيه مچ پا و در نتيجه افزايش ثبات آن كمك خواهند نمود.